فعالیتهای ورزشی بدلیل ماهیت خاص خودشان موجب صدمات ورزشی می شوند. براساس گزارشهای ثبت شده بالینی شرایط نامناسب، از عوامل مشارکت کننده در افزایش درصد اینگونه آسیبها می باشد.

It takes time and careful preparation to bring an athlete into competition at a level of fitness that will preclude early-season injury. The most dangerous period in any sport is the first 3 or 4 weeks of the season,

آماده‌سازی ورزشکار جهت رقابت به وقت و زمان نیاز دارد، آمادگی در سطحی که ورزشکار بتواند آسیبهای زودرس را تحمل کند. خطرناکترین مرحله در هر ورزش 3 یا 4 هفته اول است،

principally because the athlete frequently is lacking in flexibility, often overweight, and many times out of good physical condition when he reports for initial practice.

اصولاً به این دلیل که این زمان فقدان انعطاف‌پذیری غالباً در ورزشکاران ملاحظه شود. اغلب آنان اضافه وزن دارند و یا برای تمرین ورزشی اعلام آمادگی نمی‌کنند و از شرایط جسمانی مناسب برخوردار نیستند.

Another factor is lack of familiarity with most of the fundamentals of a sport, resulting in awardness and a consequent proneness to potential injury-provoking situations.

از عوامل مشارکت‌کننده دیگر در این آسیب‌ها، عدم آشنایی با نکات بنیادین ورزشی است.

و . .  .